Mahabharat (महाभारत)

The Mahabharata is an ancient Indian epic where the main story revolves around two branches of a family - the Pandavas and Kauravas - who, in the Kurukshetra War, battle for the throne of Hastinapura. Interwoven into this narrative are several smaller stories about people dead or living, and philosophical discourses. Krishna-Dwaipayan Vyasa, himself a character in the epic, composed it; as, according to tradition, he dictated the verses and Ganesha wrote them down. At 100,000 verses, it is the longest epic poem ever written, generally thought to have been composed in the 4th century BCE or earlier. The events in the epic play out in the Indian subcontinent and surrounding areas. It was first narrated by a student of Vyasa at a snake-sacrifice of the great-grandson of one of the major characters of the story. Including within it the Bhagavad Gita, the Mahabharata is one of the most important texts of ancient Indian, indeed world, literature.

Mahabharata یک حماسه هند باستان است که در آن داستان اصلی در اطراف دو شاخه یک خانواده - Pandavas و Kauravas - که در جنگ Kurukshetra، برای تخت Hastinapura نبرد است. به این روایت متصل شده است چند داستان کوچکتر در مورد مردگان یا زندگی و گفتمان فلسفی. کریشنا-دیوپایان ویااس، خود شخصیتی در حماسه، آن را تشکیل داد؛ به عنوان مثال، طبق سنت، این آیات را دیکته کرد و گانشا آن را نوشت. در 100000 آیه، این طولانی ترین شعر حماسی است که تا به حال نوشته شده است، معمولا تصور می شود در قرن چهارم قبل از میلاد یا قبل از آن ساخته شده است. حوادث حماسی در شبه قاره هند و مناطق اطراف آن پخش می شود. این اولین بار توسط یک دانشجو از وایسا در یک فداکاری مار از نوه بزرگ یکی از شخصیت های اصلی داستان نقل شده است. Mahabharata یکی از مهمترین متون ادبیات هند باستان و در واقع جهان است که شامل درون آن Bhagavad Gita است.